Μια βιοψία με έφερε πρόσωπο με πρόσωπο με τον καρκίνο τι πρέπει να κάνω ?

Κανόνας πρώτος τον καρκίνο τον θρέφει το άχος ο φόβος και στεναχώρια δεν βοηθάει καθόλου ο πανικός.

Κανόνας δεύτερος οποίος πονάει πονάει μόνος .

Κανόνας τρίτος για ότι σου συμβαίνει δεν φταίει κανείς.

Ξεκινάς την μάχη σου μαζί με την οικογένεια σου τους ιατρούς το νοσηλευτικό προσκοπικό.
 Όλοι μαζί θα κάνουν ότι είναι δυνατό για το δικό σου κάλο και πρέπει να είσαι συνεργάσιμος με όλους για να μπορέσουν να κάνουν το καλύτερο για σένα.

Θα πρέπει να είσαι ευγενικός με όλους και να κάνεις μεγάλη υπομονή στις ουρές των νοσοκομείων.

Το νοσοκομείο είναι πλέον είναι ένας χώρος που θα επισκέπτεστε τακτικά και πρέπει να κερδίσεις την συμπάθια από όλο το προσωπικό γιατί όλοι χρειάζονται με ευγένεια και καλούς τρόπους δεν έχασε κανείς.

Στην κλινική που επισκέπτεστε θα συναντήσεις ανθρώπους με το ίδιο σχεδόν  πρόβλημα και πρέπει να μην ταυτίζεις τον εαυτό σου με τα βαριά περιστατικά.

Ο κάθε ένας είναι μοναδικός έτσι μοναδική είναι και η κατάσταση του κάθε ενός. Για να αποφυγής μην ταλαιπωρία κλίνε τα ραντεβού σου νωρίτερα στο νοσοκομείο και μην τρέχεις πανικόβλητος στα διαγνωστικά κέντρα και να ξοδεύεις άσκοπα χρήματα.

Σου υπενθυμίζω το προσκοπικό του νοσοκομείου δεν είναι υπάλληλοι σου είναι εδώ μέρα νύχτα γιορτές και αργίες για σένα και για μένα που έχουμε ανάγκη από βοήθεια .

Μην κουράσεις τους συγγενής που τρέχουν για εσένα δώσε τους κουράγιο και ένα ευχαριστώ πότε πότε δεν κάνει κακό.

Ότι σας γράφω δεν είναι λόγια του αέρα τρία χρονιά αντιμετωπίζω αυτή την κατάσταση με την μητέρα μου και με καλή συμπεριφορά και ευγένεια δεν έχω έρθει σε αντιπαράθεση με κανένα από το προσκοπικό του νοσοκομείου.

Θα μπορούσα να πω σε κάποιες περιπτώσεις μας βοήθησαν περισσότερο.

Και κερδίσαμε τη μάχη.

Όχι εύκολα αλλά κερδίσαμε.

Αφήστε σχόλια και όπου μπορώ να βοηθήσω θα το κάνω ευχάριστος δεν μπορώ να δώσω ιατρικές συμβουλές γιατί δεν είμαι ιατρός ώμος μπορώ να μοιραστώ μαζί σας την δικιά μου εμπειρία.